วันนี้มีประสบการณ์การคลอดลูกมาเล่าค่ะ เย็นวันที่ 1 ก.พ 64 เวลา 6 โมง 1 ทุ่ม ที่ผ่านมา แม่บ้านนี้ได้มีน้ำเดิน ตอนนั้นไม่รู้ว่าฉี่รึน้ำเดิน ท้องแรกด้วยค่ะ ซึ่งตอนนั้นก็คิดว่าฉี่ ถ้าฉี่ก็ต้องปวดก่อนใช่มั้ยค่ะ แต่ตอนนั้นมันไม่ปวด แล้วอยู่ๆมันก็มีน้ำไหลออกมานิดๆ 2 รอบ แล้วไปบอกพี่สาวแฟน เจ้ๆ มีน้ำออก พี่สาวแฟนบอก ดูอาการตัวเองไปก่อน อีกสักพัก ไม่ถึง 20 นาที มีน้ำออกมาอีก อยู่ๆก้อไหลออกมาเยอะมา 2-3 รอบ จนเปียกกางเกง แต่ไม่มีอาการเจ็บท้อง ปวดท้อง ไม่มีเลยค่ะ แล้วไปบอกพี่สาวแฟนอีกรอบ พี่สาวแฟนมาดูแล้วรีบขี่รถไปตามน้ามาดูอีก น้าบอกรีบไป รพ.เลย แบบนี้น้ำเดินแล้ว ก็เลยพากันไป รพ. ระหว่างนั้นที่นั่งรถไป ก็มีน้ำออกมาเรื่อยๆจนถึง รพ. แล้วศูนย์เปลก็พาไปห้องคลอด พอเข้าห้องคลอดไป พยาบาลก็ถาม ซักประวัติ เป็นอะไรมา แม่ก็ตอบ อ่อ มันมีน้ำออกมาค่ะ แล้วพยาบาลก็ให้ไปเปลี่ยนชุด สรุปโดนแอดมินนอน รพ. มาวัดคลื่นหัวใจน้อง ดูว่าน้องดิ้นดีมั้ย พอวัดเสร็จ พยาบาลก้อให้นอนที่เตียงแล้วก็มาตรวจปากมดลูก เปิดแค่ 1 เซนต์ พอผ่านไปอีก ครึ่งชั่วโมง พยาบาลก้อมาตรวจปากมดลูกอีก เขาถามปวดท้องรึยัง เจ็บท้องมั้ย คือตอนนั้นไม่มีอาการอะไรเลย เขามาตรวจแบบนี้อีก 3-4 รอบ จน5 ทุ่ม มีอาการปวดท้องแต่ทนได้ ถึงช่วง ตี 2 เริ่มทนไม่ไหว ปวดท้อง+เจ็บท้อง เริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ ถึงตี 5 ไม่ไหวแล้ว เจ็บท้องหนักมาก นอนร้องไห้เลย ตี 5:25 น. เริ่มนอนเบ่ง 4-5 รอบ ถึง ตี 5:37 น. หัวน้องออกมาแล้ว เอามือไปจับดูถึงรู้ เลยตะโกนเรียก หมอๆ อีกสักพัก พยาบาลวิ่งมาดู พยาบาลพูดว่า แปบนึงๆ อย่าเพิ่งเบ่ง (ใครจะไปห้ามได้ หัวออกมาแล้ว) พยาบาลเห็นเบ่ง พยาบาลพูดมาอีก อยากเบ่งเบ่งเลย แผลฉีกไม่เย็บให้นะ (นี่ปากหรอ) สรุปคลอดน้องที่เตียงรอดูอาการ เวลาคลอด ตี 5:39 น. วันที่ 2 ก.พ 64 คลอดเสร็จเข็นเข้าห้องคลอด ไปคลอดรกต่อ พยาบาลทั้งกดท้องทั้งใช้มือลวง เราก็เจ็บ เราขยับนิดเดียวเอง พยาบาลพูดว่า อยู่เฉยๆ นอนดีๆ อย่ายกก้น ไม่งั้นจะเอาออกให้ได้มั้ย (เอิ่มม! พูดดีๆก็ได้มั้ย) คลอดรกเสร็จ เย็บแผลต่อ โดนอีกแล้วค่ะ พยาบาล คนไข้นอนนิ่งๆค่ะ อย่ายกก้น ให้นอนเฉยๆ ไม่นอนดีๆ ไม่เย็บ ไม่ทำให้แล้วนะ ให้นอนอยู่แบบนี้เลย (คือเจ็บไง) แผลฉีกทั้งบนทั้งล่างเลย เจ็บมาก!! อารมณ์ตอนนั้นทั้งเจ็บท้องทั้งโมโหคำพูดของพยาบาลมาก ทั้งใส่อารมณ์ ทั้งพูดจาไม่ดี 🙄🤔 '#ความเจ็บปวดที่งดงาม 👶❤️

คลอดธรรมชาติค่ะ 26ธันวาจำได้น้าจะ35+ปวดท้องถี่ตอนเที่ยงคืนรอเช้าไปโรงบาลตัวเมืองอุบลห่างจากบ้านก็30กว่ากิโลแอดมิทตรวจปากมดลูกเปิด1เซ็นนอนรอจน10โมงเช้าก็เท่าเดิมไม่เปิดต่อย้ายขึ้นตึกรอคลอดอีก1วันก็เท่าเดิมขอหมอกลับรอที่บ้านดีกว่า สังสัยแค่เตือน หลังจากที่กลับจาก.ร.พ.ก็ปวดช่องคลอดตลอดหมอคลีนิคนัดวันที่8มกราก็ไปตามนัดก็ยังเหมือนเดิมแต่ลูกอยุ่ต่ำมากแล้ว ผ่านมาวันที่15นั่งกินข้าวเย็นตอน18:00ได้2คำรู้สึกปวดท้องแบบ.ปจด.มาเล็กน้อยบอกพ่อแม่แกก็พามา.รพ.ที่เดิมปวดถี่ๆแต่ไม่ปวดแรงตรวจปากมดลูดเปิด2.80เซ็น ได้นอนใส่น้ำเกลือหมอฝากพิเศษมาตอน5ทุ่มเกือบเที่ยงคืนตรวจปากมดลูก3เซ็น ได้เจาะถุงน้ำคร่ำเพราะน้ำไม่เดิน จากนั้นได้ยาเร่งคลอดตอนเที่ยงคืน เริ่มปวดมาถี่ขึ้นแรงขึ้นหลังจากได้ยา ตี4:15น.วันที่16มกราตรวจปากมดลูกได้7เซ็นมีลมเบ่งมา ไม่ไหวบอกหมอมีลมเบ่งหมอรีบเข็นเข้าห้องคลอด เบ่ง4ทีหัวออกหมอบอกต้องใช้อุปกรณ์ช่วยดึงและดูดเบ่งอีก3ทีคลอดตี4:27น. ลูกชาย.นน.3535กรัม 38+วิค ร้องไห้เก่งจนปัจจุบัน

คลอดธรรมชาติเหมือนจะง่าย แต่บ้านนี้คลอดก่อนกำหนด ปากมดลูกเปิด 1 เซนครั้งแรกหมอให้ยากระตุ้นปอดกับยาลดการบีบตัวของมดลูก นอนรพ.3วันให้เคลื่อนไหวน้อยที่สุด กลับบ้านมาได้1คืน ปวดท้องถี่เลยไปรพ. ปากมดลูกเปิดเท่าเดิมแต่ปวดไม่ไหวแล้วหมอคิดว่ายังไงก็ไม่เกินเที่ยง แต่กลัวเด็กหายใจเหนื่อยเลยย้ายไปรพ.รัฐ สรุปไม่คลอด โดนงดข้าวงดน้ำเป็นวัน เพราะเผื่อต้องผ่าฉุกเฉิน แต่หัวใจลูกเต้นดีแล้วปากมดลูกไม่เปิดเพิ่มหมอเลยยอมให้ทานอาหาร กว่าจะคลอดนอนปวดท้องอยู่2วันเต็มๆ แล้วรพ.รัฐหมอไม่ใส่ใจเลยเพราะเราเพิ่งย้ายมาไม่ไ้ด้ฝากพิเศษ ปวดท้องมากจนปากมดลูกเปิด 8 เซนแล้ว ถ้าไม่บอกว่าช่วยตามหมอมาดูหน่อยเพราะเราไม่ไหว เค้าก็ปล่อยให้เรานอนปวดต่อไปแบบไม่สนใจเลย ตอนเข้าห้องคลอดเจ็บสู้ตอนรอคลอดไม่ได้เลย พอหมอเจาะน้ำคร่ำคืออาการที่ปวดท้องแทบหายเลย รอคลอดทรมาณจริง

เอาจริง ๆ ก็พึ่งคลอดมาหมาด ๆ ก็ง่ายกันคนละอย่างนะ คลอดเองก็น่าจะฟื้นตัวได้เร็วกว่าผ่า แต่ต้องออกแรงเบ่ง ทรมานอีกแบบ การผ่าคลอดสะดวกหละอดอาหาร 2 วันเต็ม ๆ หลับปุ๊ปตื่นมาเรียบร้อยแล้วค่ะ หลังจากตื่นเท่านั้นหละ ปวดแผลก็ปวด สายน้ำเกลือเอย สายฉี่เอย ไหนจะน้ำคาวปลาที่ไหลเลอะเทอะเอย ไม่สบายตัวเอาซะเลย กว่าแผลจะหายปวดล่อไปเกลือบอาทิตย์ เดินเข้าห้องน้ำทีแค่ไม่ถึง 100 เมตรก็ใช้เวลาไปหลายนาที ใจนี่ถึงห้องน้ำไปนานและ แต่ตัวยังยุบหนอพองหนออยู่เลย นั่งฉี่นี่พีคเลยกว่าจะนั่งลงได้ กว่าจะลุกขึ้นได้ คนตัวเล็กไม่น่าจะอุ้ยอ้ายเท่าไร แต่คนตัวใหญ่อย่างเรานี่สิ ยืนฉี่กันวนไปค่ะ บันเทิงสุดหละ การผ่าคลอดสบายตอนผ่า ทรมานหลังผ่า แต่พอได้เห็นหน้าตัวน้อย ๆ มองตาแป๋ว ก็หายปวดแล้วหละ

เราว่าการปวดตอนคลอดธรรมชาติทรมานมาก เราปวดตั้งแต่เที่ยงจนถึง 4ทุ่ม แต่พอคลอดน้องแล้วความเจ็บปวดหายไปเลย แต่ฟื้นตัวเร็วมาก (สำหรับเรา ก่อนท้องเคยพูดกับตัวเองไว้ว่า จะไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองท้อง เพราะกลัวการคลอด ถึงกับขั้นจะฆ่าตัวตายถ้าตัวเองท้อง จนมาท้องเครียดมากกังวลไปหมดแล้วพอถึงจุดที่ต้องคลอดและเป็นการคลอดธรรมชาติ เป็นความเจ็บปวดที่ทรมานมากๆเหมือนจะตายให้ได้ แล้วใช่เหมือนเราได้ตายแล้วเกิดใหม่ ตอนได้เจอหน้าลูก ปกติเราเป็นโรคเครียดอะไรนิดหน่อยกระทบจิตใจก็หดหู่อยากจะตายให้พ้นๆ ตอนนี้เราไม่อยากตายอีกเลย เหมือนเราได้ชีวิตใหม่ เพราะลูก ) เป็นกำลังใจให้แม่ที่จะคลอดธรรมชาตินะ ความเจ็บปวดแต่ละคนต่างกันแต่ความเป็นแม่เหมือนกัน .

การคลอดทั้ง 2 รูปแบบมีดีมีเสียต่างกันนะครับคลอดธรรมชาติคุณแม่จะต้องทนทุกข์ทรมานกว่าลูกจะคลอด มดลูกบีบตัว เจ็บแผลฝีเย็บและอื่นๆแต่คุณแม่จะฟื้นตัวเร็วกว่า ไม่ต้องเจ็บแผลผ่าตัด ดูแลตัวเองได้ง่ายกว่า การผ่าคลอดคุณแม่ไม่ต้องเจ็บปวดระหว่างรอคลอด ไม่ต้องทนทุกข์ทรมานกว่าลูกจะคลอดไม่ต้องตัดฝีเย็บแต่คุณแม่จะได้แผลผ่าตัดหน้าท้องและแผลผ่าตัดภายในมดลูกมาแทนใช้เวลาฟื้นตัวดูแลหลังคลอดยาวนานกว่า กว่าแผลจะหายสนิทจริงๆใช้เวลานานหลายเดือนหรือเป็นปีเลยครับมันดีๆมีเสียตังค์กันแล้วแต่ครอบครัวจะเลือกแล้วแต่ความสะดวกของคุณแม่แต่ละบ้าน แต่ถ้าเป็นไปได้ก็อยากให้คลอดเองครับมันเป็นธรรมชาติสัญชาตญาณและสิ่งที่ธรรมชาติมอบให้เรามา

บ้านนี้คลอดธรรมชาติ ไม่ยาก ถึงรพ. จาก 4 เป็น 10 cm ในเวลา 10 นาที แต่ติดที่จะคลอดแล้วแต่พยบ. ยังเตรียมอุปกรณ์ไม่เสร็จ ต้องอั้นไว้ พอได้เบ่งก็ 2-3 ทีออก แต่พอหลังคลอด เจ็บทั้งแผลฝีเย็บ เจ็บทั้งมดลูกเวลาลูกเข้าเต้า เจ็บนมคัดเต้าตอนนมมาแรกๆ อีก ใช้เวลา 1-2 อาทิตย์กว่าจะดีขึ้น ผ่านมาเกือบเดือนยังเจ็บแผลฝีเย็บไม่หายเลยค่ะ เอาจริงแล้วมันแล้วแต่คนนะคะ บางคนตอนรอคลอดอาจจะทรมาน แต่หลังคลอดอาจจะไม่เจ็บไม่ปวดแล้ว แต่ไม่ว่าจะผ่าคลอดหรือคลอดเอง หลังคลอดต้องดูแลเจ้าตัวเล็กนี่โหดที่สุดละค่ะ 🤣🤣🐼🐼🧟‍♀️🧟‍♀️

ของแม่บ้านนี้ ผ่าคลอด เพราะน้องอายุครรภ์มากแล้วตั้ง39+6 แถมไม่มีวี่แววว่าจะเจ็บเตือนหรือเจ็บคลอด หมอเลยตรวจหัวใจลูก ดรอปไปเยอะ เลยได้ผ่า เสร็จพอยาชาหมด ก็เอาลูกมาเลี้ยงเลยตั้งแต่วันที่ผ่า (เจ็บแผลแต่ก็ทนได้) วันที่2ก็ได้ถอดสายฉี่สายน้ำเกลือ เราพยายามเดินให้บ่อยที่สุดตามหมอบอก วันที่3 ก็ไม่เจ็บ แต่จะเจ็บตอนฉี่แค่นั้น แล้ววันที่4-6คือใช้ชีวิตปกติ แต่แค่ไม่ยกของหนักแค่นั้น แผลเราหายดีภายใน 11วัน (ไม่อาบน้ำอุ่นไม่ทายาไม่กินยา) กินแค่น้ำอุ่นมื้อบ่ะไม่ต่ำกว่า3 ลิตร

ผ่าคลอดนี่ ทรมานสุดๆ หลังจากผ่ามีสายน้ำเกลือสายยาต่างๆเต็มมือ เราเป็นคนหาเส้นเลือดยาก เจาะมือ หาเส้นเลือดหลักทั้งสองข้าง ฉีดยาเข้าเส้นเลือดทุกๆ8ชั่วโมง กี่เข็มคือนับไม่ถ้วน ตอนยาวิ่งเข้าเส้นทรมานสุดๆ ไม่มีแรงแม้กระทั่งอุ้มลูก อดอาหาร 2วันเต็มๆ ฉี่ทางสายยาง เลือดหลังผ่าคลอดไหลเต็มผ้าอานามัย ทะลุมาที่นอน เฉอะแฉะไปหมด ไม่สบายตัวสุดๆ ปวดท้อง ทรมานจากแก๊สในกระเพาะสุดๆ แถมยังปวดท้องจากมดลูกบีบรัดตัวอีก 😔😔😢😢

ส่วนตัวคิดว่าผ่าคลอดง่ายกว่าค่ะ ตอนเจ็บรอคลอดทรมานมาก ปากมดลูกไม่เปิด ตัดสินใจผ่า ตอนผ่าไม่รู้สึกอะไรเลย ยาชาหมดก็ไม่ได้เจ็บอะไรมากมาย วันเดียวก็เดินได้เเล้ว ถ้าเทียบกับตอนรอคลอด ถือว่าชิวๆ รอคลอดเจ็บกว่าเยอะ บางคนบอกว่าผ่าตัดฟื้นตัวช้ากว่าแต่สำหรับเรา เราว่าไม่แตกต่างนะ เพราะเราลุกเดิน อุ้มลูกอะไรได้ปกติตั้งแต่อยุ่รพ.แล้ว กลับบ้านก็ทำงานบ้าน นั่งให้นมลูกอะไรได้ปกติค่ะ