ขอเกริ่นก่อนว่าเราเป็นโรคซึมเศร้าค่ะนอนหลับยากนอนไม่หลับทั้งวันทั้งคืนก็มีถ้ามีโอกาสที่เผลอหลับไปจะหลับยาวค่ะซึ่งมีการตื่นสายมากแน่นอนแต่มีแฟนช่วยดูลูกเกือบทุกอย่างค่ะเพราะกลางคืนที่เรานอนไม่หลับเราก็จะเป็นคนดูค่ะเพราะน้องชอบตะแคงดิ้นจนคว่ำแล้วก็ร้องค่ะ
**เข้าเรื่องนะคะ**
น้องพึ่งเริ่มกินข้าวค่ะ เราเป็นคนออกตังซื้อของทุกอย่างของน้องนะคะแม่แฟนไม่เคยออกอะไรเลยแต่แม่แฟนอาสาทำข้าวบดให้น้องค่ะ ก่อนหน้านี้เรานอนไม่เป็นเวลา+ป่วยเลยแทบจะไม่ได้ตื่นลงมาดูน้องตอนเช้าค่ะแฟนจะเป็นคนตื่นแทนเพราะแฟนเรานอนไว วันนี้เราได้ลงมาดูตอนแม่แฟนป้อนข้าวน้องคุณหมอแนะนำให้กิน1ช้อนโต๊ะเราเห็นมันเยอะมากในถ้วยเราเลยถามแค่ว่า”อันนี้แม่ได้กะ1ช้อนโต๊ะไหม”และเค้าก็พูดว่าลูกเราพึ่งจะได้กินข้าวเด็กคนอื่นกินตั้งแต่เกิดแล้วต้องกินแบบนี้แหละตอนนั้นเราช็อคมากค่ะแฟนเราเลยบอกว่าหมอบอกอะไรมาแม่แหกกฏหมด(อันนี้เหมือนแม่แฟนจะไม่พอใจด้วยค่ะ) แม่แฟนป้อนแบบยัดข้าวน้องอ่ะค่ะ น้องก็บ้วนออกเค้าบอก”ต้องบังคับให้กินถ้าไม่กินข้าวจะไม่มีแรง”เราเลยบอกว่า”หมอบอกว่านมยังเป็นหลักอยู่หลัง1ขวบข้าวถึงจะเป็นหลัก”แล้วเค้าก็ยัดข้าวให้น้องจนน้องร้องค่ะ แล้วเค้าก็หงุดหงิดอะไรไม่รู้เดินฟึดฟัดไปในครัวไล่เรากับแฟนเฉยเลยค่ะ เอาจริงนะคะเราจะไปจากบ้านนี้ตั้งนานแล้วค่ะแต่พอเราจะเอาลูกไปเค้าก็ไม่ให้เราไปบอกจะไปคุยกับบ้านเราทำเหมือนเป็นเรื่องใหญ่โตอ่ะค่ะ(เรามีลูกคนแรกค่ะและอายุน้อยด้วยแถมมีปัญหาโรคทางกายทางใจค่อนข้างรุมเล้าแฟนเลยแนะนำให้แม่เค้าช่วยค่ะแต่ไม่คิดว่านานวันมาจะเป็นแบบนี้)
***เราอยู่บ้านเค้าบางทีเค้าก็ยืมตังเราค่ะ ยืมบ่อยค่ะ
เค้าเป็นอะไรมากไหมคะอันนี้เราผิดมากเลยหรอคะที่พูดไปเราเลี้ยงตามหมอทุกอย่างเพราะเวลาเป็นอะไรก็ไปหาหมอชีวิตคนคนนึงเค้ารับผิดชอบไม่ไหวหรอกค่ะ
ไม่ระบุชื่อ