ขอระบายหน่อยนะค่ะเเม่ๆ คือเราเป็นว่าที่คุณเเม่เลี้ยงเดี่ยวตั้งเเต่ท้องได้สองเดือนเเล้ว ตอนนี้ท้องได้ 6เดือนเเล้วค่ะ บางวันก็ร้องไห้ บางวันก็คิดสู้ เงินก็ไม่ค่อยมี คลอดลูกคงได้เลี้ยงเเค่สองสามเดือนเพราะต้องรีบไปทำงาน ไม่รู้จะทำใจห่างลูกได้มั้ย ตอนนี้เราเหมือนจะเป็นซึมเศร้าเลย เจออะไรนิดหน่อยก็ร้อง พอได้ร้องก็ร้องไม่หยุด หยุดตัวเองไม่ได้ รู้อยู่เเก่ใจจะมีผลต่อลูก ทำไมทรมานขนาดนี้ เเม่ๆคิดว่าคลอดลูกออกมาพอเห็นหน้าลูกทุกอย่างจะดีขึ้นมั้ยค่ะ พอคลอดลูกเรายังไม่รู้เลยจะไปเริ่มต้นใหม่อะไรยังไงตรงไหนก่อนดี ผู้หญิงตัวคนเดียวมาตลอด เพร่ะพ่อของลูกก็ไม่ไม่ได้อยู่ด้วยกันจริงๆจังๆอยู่เเล้ว เขาไปๆมาๆตั้งเเต่เเรก พอท้องก็เลิกกัน เราจะไปเริ่มตรงไหนก่อนดี ลูกก็อยากเลี้ยงเอง มีเเม่ๆท่านไหนอยู่ในเหตุการณ์เเบบเราบ้างค่ะ มีวิธีไหนไม่ให้ตัวเองคิดมาก เเล้วจะเอายังไงกับชีวิตต่อไปค่ะ
Anonymous