suara hati seorang anak
Saya sangat membenci ayah .. Ibuku bkrja krs untuk mnghidupi ank2 ny Sedangkn ia bersantai dalm ursan rmh tangga Ayh asli jkrta sdngkn ibu asli sukabumi Dr sya kcil ibu yg bekerja Ayah pngangguran kerjaan g jelas Slma ibu bekerja ayah jarang mngurus anak maupn rumh Ank mau makan mau nnga Anak d rumh baik2 saja atw tidak ia tak peduli Sampai sya SMA puncak sya mmbnci ny Air mata ibu sering menetes karna gaji ibu tak cukup untuk kbtuhn rumh tangga ... Ayh saya beralasan bhwa ia sakit d perantauan dengan menyebut nama Allah sebagai penguat ucapannya... Ibu tabah dan berkata " G pa2 klo bnr2 sakit g bisa kirim uang ssh d hubungi , saya ngrti tapi jika kau berbohong Allah g bkl tinggl diam" Sebuln stlh itu ayah telpon skit d perantauan tidak bisa berbicara dngn jelas lidahny terkna struk.. Pas ia pulng krumh kondisi ny lbih buruk Tidak bisa berbicara dngn bnr. Kaki sush d grakn . Luka yg tak kunjung sembuh... Ibuku ngeh dngn ucpnnya Dy g mau lg liat ayhku atw brbicara sm ayh ... Entah mngpa sya tidak merasa ksihan sedikitpun mliht ayh saya dlm hati "ini balasan atas ucapanmu"... Singkt cerita ibu mmlih untuk berpisah dngn ayh saya skian lama dengn ksabarannya kini ia merasa d hianati dan memilih berpisah... Saya sangat setuju atas kputusan ibu ... Kini saya dan suami yg mnanggung hidup ayah saya ... Saya mncoba untuk tidak mmbnci dan iklas dalam merawatnya Tpi susah Apalagi setelh mnjdi seorang ibu kbncian sy berlipat ... Btpa tak bertanggung jwbny ia sbgai seorng bp a .. btpa skit ny sy mmpunyai sosok ayah tpi tak mnjlani fungsinya ... Bgaimana cara sy membuang rasa bnci ini sya g tau...
Menjadi ibu yang baik❤️