14ตุลาคมสาวน้อยลืมตาดูโลก
น้ำหนัก2720กรัม เวลา07:54น.
ก่อนคลอดแม่น้ำหนักลดไป1กิโล กำหนดคลอดวันที่27ตุลา วันที่15ตุลาหมอนัดกระตุ้นคลอดแต่สาวน้อยรอไม่ไหว ปวดท้องหน่วงๆร้าวถึงหลังตอน00:21แต่แม่พอทนได้ พอ00:38เท่านั้นแหล่ะแม่ว่าคลอดวันนี้แน่ๆบอกพ่อบ้านอาบน้ำเตรียมตัว พ่อบ้านโทรเรียกรถฉุกเฉินพาไปส่งรพ.ใกล้บ้านเพราะกลัวแม่ไม่ไหว พอไปถึงปากมดลูกเปิด3เซน แม่ขอหมอส่งตัวไปรพ.ใหญ่ที่แม่ฝากอยู่ พอไปถึงตรวจปากมดลูกเปิด4เซนแม่ชิวมาก หมอให้น้ำเกลืออยู่ๆความเจ็บทวีคูณขึ้นเรื่อยๆ นอนดูคนอื่นที่มาทีหลังทยอยคลอดไปทีละคนๆ 06:23แม่ปวดท้องมากท้องแข็งถี่ขึ้นเรื่อยๆหมอมาตรวจปากมดลูกเปิด6เซนและนับท้องแข็ง วินาทีนั้นคิดถึงพ่อบ้านที่นั่งรออยู่ข้างนอกมาก อยากออกไปกอดเขา บอกเขาว่าเราเจ็บมากขนาดไหน มีน้ำตาไหล ท่องในใจว่าไม่เป็นไรอดทนไว้ เลยนอนตะแคงหลับตาเพื่อหวังบรรเทาอาการเจ็บท้อง มาอีกแล้วแม่ไม่ไหวแล้วนอนดิ้นพล่านมาก หมอเข้ามาตรวจเปิด7เซนแม่จิกแขนหมอพร้อมมีลมเบ่งหมอตกใจมาก บอกอั้นไว้ก่อนและส่งตัวเข้าห้องคลอด เบ่งยาวๆอยู่4-5ทีก็เจอเจ้าตัวเล็กออกมาร้องลั่นห้องคลอด
#ความเจ็บปวดที่งดงามจริงๆ^^
ლ(◉◞౪◟◉ )ლ