เครียดๆ สงสารที่ลูกต้องเกิดมาเป็นลูกเรา

ตอนนี้เครียดมากเลยค่ะ แม่ๆ ขอมาระบายหน่อยนะค่ะ ตอนนี้ 35วีค+5แล้ว ยิ่งใกล้คลอดก็ยิ่งมีเรื่องเครียดเรื่องกังวลใจ ทุกวันนี้นอนก็ไม่ค่อยหลับ กว่าจะหลับก็นอนร้องไห้อยู่ทั้งคืน เรากับแฟนอยู่กันสองคน เคยมีน้องแต่น้องคลอดก่อนกำหนดตอน25วีค คลอดออกมา2ชั่วโมง ก็หยุดหายใจไปค่ะ เราตั้งใจว่าจะไม่มีลูกอีก เพราะตอนที่เสียเขาไปเราร้องไห้เหมือนคนเสียสติเลย เราไม่อยากเสียใจอีก กลัวดูแลใครไม่ได้อีก แต่คนนี้เขาก็มาค่ะ เลยคิดว่า ลูกเขาน่าจะอยากมาเกิดกับเราจริงๆ ก็พยายามดูแลเขาให้ดีแหละค่ะ แต่การเป็นอยู่เรากับแฟนก็ไม่ค่อยดี เราทำงานออฟฟิศ แต่เงินเดือนได้แค่ขั้นต่ำเดือนละ 9750 แฟนรับจ้างวิ่งเอกสารทั่วไป รายได้ไม่เยอะค่ะ แต่เราก้คิดจะมีอนาคตไปด้วยกันก็อดทนค่ะ พอท้องรายจ่ายมันก็เพิ่มมากขึ้น ค่าห้อง ค่าน้ำค่าไฟ ค่ากิน(กินน้อยมากค่ะ) ค่าฝากครรภ์แต่ละเดือน ค่านมลูกติดแฟน(ต้องส่งไปให้แม่แฟนค่ะ เขาเลี้ยงให้อยู่) รวมๆเดือนนึงแทบไม่เหลือเลยค่ะ ส่วนที่สำคัญที่เราต้องการเก็บมากที่สุดคือ #ค่าคลอด ซึ่งจนถึงตอนนี้ยังไม่พอเลย ทั้งๆที่อีกเดือนเดียวจะคลอดแล้ว (ซึ่งไม่รู้ว่าจะก่อนกำหนดอีกหรือเปล่า) แต่สุดท้ายเมื่อวันที่20มีนาคม บริษัทเรา แจ้งหยุดพักงานของพนักงาน ถึงเดือนพฤษภาคมเลยค่ะ เนื่องจากบริษัท ทำเกี่ยวกับการนำเข้าแรงงานต่างด้าว มีผลกระทบจากโควิดมาก เลยให้พนักงานหยุด #โดยไม่ได้รับค่าจ้าง แฟนเรารายได้ก็หายค่ะ แถมลงทะเบียน5000ของรัฐบาลก็ไม่ผ่านอีก วันที่9นี้หมอนัด ถ้าไปก็คงเสียอีก2000กว่าบาท ไหนจะค่าห้องเดือนที่จะถึง ไหนจะค่าคลอดนอกจากจะไม่ได้เก็บเพิ่ม ยังต้องแบ่ง มาใช้จ่ายอีก เราเครียดจนเรานอนร้องไห้ทุกคืน เรากลัวมาก เราไม่รู้จะผ่านเวลาแบบนี้ไปยังไง สงสารลูกมาก ที่ต้องมาเกิดกับแม่ที่ไม่พร้อมอย่างเรา ได้แต่ขอโทษลูกในใจทุกวัน ที่แม่เป็นแม่ที่แย่แบบนี้ เราท้อมากกกกก จนบางทีก็นึกนะ ว่าถ้าโลกมันโหดร้ายขนาดนี้ เราก็ไม่อยากจะอยู่ ยิ่งใกล้วันมันก็ยิ่งหมดหนทางจิงๆ ???