ปิยะธิดา นามะหึงษ์, Thailand

#ขออนุญาติเล่าประสบการณ์ของแม่เอง😊🙏 พอรู้ว่าท้องก็รีบไปฝากครรภ์ทันที ด้วยความดีใจ และก็รักเขามากตั้งแต่ตอนนั้นมา รักตั้งแต่ยังไม่เจอหน้าด้วยซ้ำ ยิ่งลูกดิ้นแม่ยิ่งมีความสุขที่สุด.♥️ แม้จะเจ็บปวดบ้าง แต่ก็เต็มไปด้วยความสุข #แต่เพราะแม่เห็นแกตัว กินยาที่ป้าหมอไห้มาไม่ได้ #ปล.กินแล้วมีอาการ ปวดหัวหน้ามืดตาลาย อ้วก แม่เลยไม่ฝืน เพราะป้าหมอไม่ได้เปลี่ยนยาไห้ แม่เลยไม่คิดอะไรมาก ไม่เคยคิดเป็นห่วงลูกเลย แม่ไม่เคยกินยาตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันที่จะคลอดน้อง ( แม่เลือดซีดมาก จาง26 และจางลงเรื่อยๆ ) จนเลือดแม่จางเหลือ24 แม่มีอาการไม่ดีแล้ว ป้าหมอจึงนำแม่ส่ง รพ ทันที ด้วยความที่แม่ดื้อ ขับรถตลอดการตั้งครรภ์ นั่งรถไปไหนเองไกลๆ จึงทำไห้สายสะดือพันคอน้อง จนหมอไห้แอดมิด แม่จึงต้องทำการไห้เลือดก่อนผ่าคลอด แต่น้องมีอาการไม่ดีแล้ว น้องหายใจเร็ว 190ต่อนาที สายสะดือพันคอแน่นจนน้องหายใจไม่ออก หัวใจน้องหล่นไป4ครั้ง.#ปล.หัวใจหล่น คือหายใจไม่ออกแล้วคะ ตอนนั้นหมอไม่กล้าบอกแม่ แม่ถามตลอด แม่ร้องไห้จนหมอบอกไห้อยุดร้อง เพราะน้องจะขาดอากาศหายใจไปมากกว่าเดิม ตอนนั้นหมอบอกว่าน้องอาจไม่รอดเพราะต้องเอาชีวิตแม่ไว้ก่อน หมอได้ปรึกษากับญาติ ( ซึ่งเป็นแฟนของแม่เอง )ตอนนั้นคือโทษตัวเองที่สุด ที่ไม่กินยา ไม่พยามเพื่อลูก เห็นแก่ตัวที่สุด รักแต่ตัวเองไม่รักลูก ร้อยคำที่โทษตัวเอง ตอนนั้นคือพยามไม่ร้องไห้ และอดทนไห้ได้มากที่สุด.จนหะวใจน้องหล่นไป2ครั้งแม่ไม่ไหวเลยปรึกษาหมอขอผ่า ตัวแม่เองเป็นอะไรไม่เป็นไร ขอแค่ยื้อลูกแม่เอาไว้ก่อน.หมอเลยไปปรึกษากัน3-4คน จึงตัดสินใจไห้ผ่า ของแม่เป็นเคสฉุกเฉิน ผ่าคลอด+บล็อกหลัง ตอนนั้นในห้องผ่าตัดเงียบมาก จนน้องออกมาก็ไม่ร้องไห้ อีกสักแปปน้องร้องออกมา คือทุกอย่าง โล่งไปหมด 😂🙏 ขอบคุณสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ขอบคุณคุณหมอและพยาบาลทุกคน 🙏👍🏻 หลังจากนี้ฝากเคสของแม่เตือนใจใครหลายคน ไห้เคสของแม่เป็นอุทาหรณ์ไห้แม่ท่านอื่นๆ ได้คิดกัน #ขออนุญาตินะคะ #ขอบคุณคะ.🙏🙏

24วีค3วัน น้องผู้ชาย กำหนดคลอด6มกราคม64จ้า อีแม่อยากได้หญิงมากๆแต่น้องพาจู๋มาชัดเจนเลยคะ😂#ท้องแรกคะ