ที่บ้านสามีเกลียดเรามากค่ะ โดนเฉพาะน้องสาวของสามี โพสต์ด่าเราสารพัด สามีรักน้องมากไม่กล้าว่าน้องกลัวน้องเสียใจ พ่อแม่สามีชอบพุดเสมอว่าลูกชายเค้าเป็นถึงตำรวจ อายที่มีลูกสะใภ้อย่างเรา เจ็บมากค่ะคำนี้ ตอนนี้ท้องลูกคนเล็กอยู่เจ็ดเดือน ลูกชายคนโตเราได้ขวบกว่าๆ จะมาเอาลูกเราไป เครียดมากค่ะ เอาไปแล้วไม่ให้เราจับเลย ไม่รุ้จะทำอย่างไร สามีปกป้องไม่ได้ ไม่รุ้จะปรึกษาใครด้วยค่ะ เครียดมาก

คือจริงๆชอบทุกอย่างค่ะ ยกเว้น พ่อผัวค่ะ นิสัยไม่ดีชอบเมาแล้วพูดคำหยาบชอบขโมยของไปขายชอบมาขอเงินไปซื้อเหล้าถ้าไม่ให้ทำกิริยาที่ไม่สุภาพแย่มาก เราจะออกห่างทุกครั้งเวลาที่พ่อผัวเดินมาที่บ้านมาขอเงินคือเราไม่ให้และไม่พูดคุยด้วยเลยคือเราจะไม่สนใจพ่อผัวเลยไม่ชอบมากขโมยไปทุกอย่างเพื่อขายเอาเงินซื้อเหล้ากิน เหนื่อยใจมาก(บ้านสามีเรากับพ่อผัวอยู่คนละหลังกันค่ะ)

ของเรานี่ยิ่งหนัก ผ่อนบ้านกับแฟน คนละครึ่งกับแฟนแต่ไม่ได้ยุนะ ให้แม่แฟนอยู่แล้วญาติพี่น้องแฟนนี่ ชอบมาบ้าน มาอาบน้ำบ้านเรา มาทำกับข้าวบ้านเรา ล่าสุดทำบ้านใหม่ แล้วไม่มีที่อยู่ขอมานอนบ้านเรา นอนห้องเราอีก คิดๆดูเรท่องแบบนี้เค้าก็น่าจะคิดได้เนาะ โตๆจนมีลูกกันหมดแล้ว เราก็ไม่รุ้จะทนได้นานขนาดไหน อยากจะเลิกๆไปเลยกับแฟน เบื่อจังค่ะ

เขาไม่ค่อยชอบเราเลยค่ะ ตอนที่เขามองเราเเบบว่าเราเป็นสาวบ้านนอก ไม่มีเงินทอง เเม่สามีติดหวย ส่วนพ่อสามีก็ทำงานไม่ค่อยได้ พี่เขาก็ไม่ชอบเราเท่าไหร่ ส่วนญาติเขานี้ดูถูกเรามากบอกว่าเราเป็นคนบ้านนอกไม่มีเงินไม่มีทอง ทั้งๆที่เราเรียนจบทำงานดีกว่าสามี เเบบนี้ไม่โอเครเลยค่ะ ยิ่งสามีมีแพลนว่าจะให้เราไปอยู่บ้านด้วยยิ่งกลัว

สามีเป็นลูกคนเดียว แต่งงานแล้วก็มาอยู่บ้านเค้า แน่นอนว่า มันมีสิ่งที่ต้องปรับตัวกันทุกฝ่าย เราเองก็เรียนรู้วิถีของบ้านเค้า ฝั่งสามีก็พยายามเข้าใจเรา ก็อยู่กันได้ไม่มีปัญหา สนิทกันดี แม่สามีกลายเป็นเพื่อนช้อปปิ้ง นั่งร้านกาแฟกันไป ญาติๆ ก็ดี สนิทสนม สามีบอกว่า ตั้งแต่เราแต่งเข้ามา ทำให้เค้าสนิทกับญาติๆ มากขึ้นเยอะเลย

แม่สามีแรกๆดีทุกอย่างหลังๆเริ่มแสดงอาการว่าไม่ชอบเรา บ้านสามีทำสวนแต่เราไม่ชอบและไม่ถนัดเท่าไรเขาเลยว่าเราขี้เกียจ พอเราท้อง เราก้อแพ้ท้องหนักมาก ซึ่งเรารู้ตัวเราดีว่าเราไหวรึไม่ไหว #แต่แม่สามีว่าเราสำออยทำงานแค่นี้จะตายรึไงนอนก้อนอนทั้งวันถ้าตายก้อตายเลย เราควรทำอย่างไรดี ควรกลับไปยุบ้านเราใช่มั้ย??

มาอยู่บ้านสามีแม่สามีก็เอาแต่ใจ เอาเราไปพูดในเรื่องเสียๆหายๆ ว่าเราไม่ทำกับข้าวบ้างล่ะ ตื่นสายบ้างล่ะ ทั้งๆที่เราตื่นตั้งแต่ตี 4 และไม่ได้เข้าไปนอนอีก เวลาถามว่าลูกเป็นผญ.หรือผช. เค้าก็จะถามว่าได้ตัวผู้หรือตัวเมียทั้งๆที่ลูกเราเป็นคนและก็ชอบเรียกลูกเราว่าอิพ่อแต่เดี๋ยวนี้เริ่มดีขึ้นนิดนึงแล้วค่ะ

ตอนคบกันแรกๆแม่สามีดีกับเรามากพออยู่ไปนานๆก็มีพวกชอบเสือกเรื่องของชาวบ้านไปเล่าเรื่องไม่ดีใส่ร้ายเราให้แม่สามีฟังจนแม่สามีก็กายเป็นเกียจเรามีปัญหาเข้ามาตลอดเลิกกับสามีเป็นว่าเล่นพอตั้งแต่รู้ว่าเราท้องทุกคนก็ดีกับเราแม่สามีก็กับมาดีห่วงตลอดกว่าจะผ่านเรื่องร้ายๆมาได้ก็เกือบตายเหมือนกัน

แรกๆก็ดีหลังเป็นอะไรก็ไม่รู้ไม่คุยด้วยชอบตึงๆใส่เรา รู้สึกอึดอัดมากอยากกลับไปอยู่บ้านเลี้ยงลูกเอง เราจะเอาลูกไปไหนก็ชอบห้ามนู่นห้ามนี่ เพราะเราไม่อยากทิ้งลูกไว้ให้เขาเลี้ยงเราเกรงใจ แต่กลับมาไม่พอใจเรา พอเราออกไปข้างนอกไม่เอาลูกไปก็ไม่พอใจ เดี้ยวดีเดี้ยวร้ายไม่รู้อารมวัยทองรึเปล่า งง

แม่สามีใจดี ญาติพี่น้องเค้าก็เอ็นดูเรา ส่วนพ่อเค้าตายตั้งแต่เด็ก ยังดีสามีไม่ค่อยคลุกคลีกับแม่เท่าไหร่ แม่ไม่เคยเลี้ยง ไม่สนใจ ไม่ส่งเงินเลี้ยงดู เพราะเค้ามีลูกกับสามีใหม่ โตมาได้เพราะตายายและน้าที่ส่งเรียน เราเป็นสะใภ้ก็ตามน้ำนะ แล้วแต่สามีเลย 1 ปีเจอครั้งวันรวมญาติ