มาแชร์ค่ะ เพื่อนคนนึงแต่งงานเข้าบ้านสามี(คบกันผ่านพ่อแม่จับคู่ให้ ดูใจกันปีนึง) แต่มีญาติมาช่วยขายของกลางวัน เพื่อนบ่นว่าไม่ชอบแม่สามีที่เหมือนมาคอยจับตาดูตลอด แล้วญาติก็เหมือนได้ส่วนแบ่งด้วยก็มายุ่งวุ่นวาย บอกว่าเพื่อนเราตื่นก็สาย งานบ้านอะไรก็ไม่ทำ จุกจิกใส่เพื่อนเราและเอาไปพูดกับญาติคนอื่นๆ แล้วก็บ่นสามีว่าเหมือนถูกเลี้ยงมาแบบไม่ค่อยเอาถ่าน เล่นเกมส์ทั้งวัน และค่อนข้างเหยียดผู้หญิงเลยพลอยทำให้ลูกชายติดนิสัยนั้นไปด้วย ไปข้างนอกซื้อของกินมาก็ไม่ซื้อมาเผื่อเพื่อนเราเลย มีแต่ซื้อมากินกันเอง แล้วสามีเค้าเป็นคนลามกมาก แรกๆเค้าปรับตัวไม่ได้ เครียดจนผมหงอกขาวทั้งหัวเลย ดูทีวีเสร็จก็ต้องปิดแบบถอดปลั๊ก เพื่อนไม่เคยทำเลยอึดอัด เราก็ฟังเค้าก็ปลอบใจไป เพราะช่วยอะไรเค้าไม่ได้ แต่ใจเราอีกมุมนึงก็มองว่าเกิดจากความไม่เข้าใจของเพื่อนเรามากกว่า แต่ละบ้านไม่เหมือนกันอยู่แล้ว เพื่อนเราตอนยังไม่แต่งงานที่บ้านพ่อแม่จ้างแม่บ้านดูแล จึงไม่ทำงานบ้านเลย ช่วยบ้านขายของอย่างเดียว(ช่วยมากๆก็เก็บกดอีก ไม่ได้ใช้ชีวิตเต็มที่เหมือนคนอื่น) กับข้าวซื้อกิน 90% คือคุณหนูดีๆนี่เอง แล้วพอแต่งเข้าบ้านสามีอาจไม่ปรับตัว เรามองว่าเด็กยังไงก็ต้องเข้าหาผู้ใหญ่ อ่อนน้อมไว้ก่อน จะผิดถูกไม่ใช่ประเด็น แต่คิดว่าเพื่อนเราคงไม่ปรับตัวอย่างที่น่าจะปรับได้ ผู้ใหญ่เลยไม่ค่อยชอบ เรามองว่าเป็นธรรมดาของคนเพิ่งรู้จักกันมันต้องมีการดูกันอยู่แล้วว่าสะใภ้คนนี้เป็นไง แล้วผู้ใหญ่เค้าก็พูด(บ่น)เพื่อนเราก็ไม่พอใจเสียงแข็งใส่มั่ง ทำดีใส่ก็แล้ว เพื่อนว่างั้น แต่ถ้าทำดีไม่ถูกเรื่องถูกโอกาสผู้ใหญ่เค้าก็คงรับรู้ได้ เพราะมาคิดดูแล้ว ทั้งบ้านฝ่ายสามีไม่ ok กะเพื่อนเราหมดเลย ตอนหลังปรับตัวเข้าหากันได้บ้าง เพื่อนก็กลายเป็นไม่พอใจรำคาญเดินขึ้นบนบ้านเข้าห้อง นอน เลย ไม่ดูร้านแล้ว ประเด็นคือ อยากจะบอกว่า ปรับอะไรได้ก็ปรับเถอะค่ะ คิดในแง่ดี มองในมุมผู้ใหญ่ดูบ้าง คุยกับทุกคนอย่างสร้างสรรค์ ไม่ใช่คุยตั้งแง่ เค้าจะตั้งแง่ช่างเค้าค่ะ เพราะมันไม่ใช่เกมส์ใครถูกผิด แต่มันเป็นการรักษาชีวิตครอบครัวของเราเองนั่นแหละ บางทีเราก็ต้องใจกว้างเนอะ ใจเย็นด้วย ถ้าเค้ายังไม่ ok กับเราแปลว่ามันต้องมีอะไรที่เราทำแล้วมันขัดใจเค้าอ่ะค่ะ ถ้าเราคาดหวังว่าผู้ใหญ่เค้าจะไม่ขัดใจเรา แต่เค้าไม่ทำ แล้วเรายังไม่ทำอีก จะได้อะไรอ่ะคะ คือคนเราจะเอาอย่างใจเราทุกอย่างไม่ได้ ถ้าเราปรับทัศนคติเราให้ดีได้ ตัวเราเองจะมีความสุขขึ้นเยอะเลยค่ะ เห็นหลายคนทนอยู่กับปัญหา เครียดก็มาด่ากันลับหลัง ไม่ดีเลยค่ะ ครอบครัวเดียวกันต้องพยายามทำทุกอย่างให้ผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ ไม่ใช่ทำทุกอย่างให้มันยิ่งแตกแยก แบบว่าด่ามาสิชั้นจะเอาคืนอะไรแบบนั้น ไม่ดีเลย สถิติหย่าร้างสูงขึ้นทุกวันเพราะทุกคนเอาแต่ใจนี่แหละค่ะ แต่ถ้าคุณแม่ๆไม่เห็นด้วย อยากอยู่แบบเดิมไปเรื่อยๆก็ไม่ผิดนะคะ ถ้าคุณ ok กับภาวะแบบนั้นไปตลอดชีวิต คุณอาจจะได้อะไรมากมายจากสิ่งที่คุณทำก็ได้ เช่น อิสรภาพ บางคนอาจบอกว่าทำไมชั้นต้องทน ก็ถ้าไม่ทนแล้วได้สิ่งที่ดีกว่าก็ดีไปค่ะ เช่นได้แม่สามีใหม่ที่ดีกว่าคนเดิม ได้สามีใหม่ที่ดีกว่าคนเดิม ลูกมีความสุขขึ้น ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ไม่อยากให้ทนกันค่ะ ควรรีบดำเนินการ เช่น อยากหย่าก็รีบหย่า จะได้ไปใช้ชีวิตดีๆไงคะ ดีกว่ามาบ่น ต่อว่าลับหลัง เสียสุขภาพจิตกันทุกคน ว่ามั้ยคะ คิดในแง่ดี ทำดี มีความสุขกันทุกคน สุขภาพดีทั้งกายและใจ มีเงินมีทองใช้ สร้างพลังที่ดีให้กับตัวเองกันนะคะ ใครท้ออยู่ก็ขอให้หาทางออกสวยๆได้นะคะ สวัสดีปีใหม่ค่ะ