I need advice.
Worried po ako pano ipapaalam sa family ko and sa workplace ko na pregnant ako. I'm turning 25 na po at may stable job kaso not yet married, iniisip ko reaction ng mga tao sa paligid ko lalo sa nature ng work ko dapat role model. Dami pa expectations ng parents ko sakin, ayaw pa nila mag asawa ako. Kung ako lang I'm happy about sa pagbubuntis ko, same with sa bf ko gustong gusto nya na magka-baby. Kaso hindi maalis sa isip ko magiging judgment ng mga tao kapag lumaki na tiyan ko. Nauna ang baby bago kasal. Paano ko po kaya sasabihin? Please help. Thanks po.
First of all, you should thank God for the blessing of the child and repent, ask forgiveness sa sin na nagawa niyo w/c is fornication. Seek support group sa church who will help you and your future spouse to be future parents and good husband and wife. I guess okay lang to tell everyone about your pregnancy since society nowadays accepts the reality that couple can have a child w/o marriage. Pero we all do know that this is sin. But when you repent and seek God our father, you will be forgiven. Your inner light will surely glow atop of a mountain and people would admire you for being true to yourself, to God and for being strong kasi alam mo na si God is our refuge, strength and our comfort in times of need and trouble. This may be a different perspective of what other Moms here in this group would tell you. But trust me. God is God and He can turn every negativity into positive ones for nothing is impossible thru Christ.
Magbasa paNaalala ko yung nangayari sa kin last year habang binabasa ko ung post mo momshie. 26 y/o ako nung nalaman ko na pregnant ako, unexpected and unplanned, ang dami kong worries that time, kc I was reviewing for my German language proficiency exam. Ang laki din ng expectation sa kin ng parents ko at ng mga taong nasa paligid ko. At hindi din maganda tignan na nabuntis ako bago ang kasal dahil din sa profession ko. I got married through Civil Wedding last November 2018 and I was on my 5th of pregnancy then. Also I was stressed that time to the point na naapektuhan na ung pregnancy ko nun, I was diagnosed of threatened abortion. Tapos nung nalaman ng mama ko na buntis ako sobrang nagalit sya. I-Surrender mo momshie lahat ng worries mo, ng anxiety mo sa Panginoon. For now isipin mo muna si baby. Hayaan mo muna lahat ng mga sasabihin ng mga tao sayo, lilipas din yan. God bless momshie π I hope this will help.
Magbasa paSame din tayo ng situation sis. When we found out na pregnant ako 3 mo. na pala. My bf was so happy, me on the other hand was so worried yet feels so blessed din. At first mahirap sabihin sa family and sa work place, kasi nga I'm still young pa daw and marami pa magagawa sa buhay, tho 23 na ako with stable job. Pero nilakasan ko lang loob ko para sabihin sa kanila. They were disappointed at first (family ko) pero tinanggap din nila agad. Pero inadvise kami na magpakasal nalang agad para legal na kami ni hubby before pa lumabas si baby. We prepared for almost 3 months only sa kasal, sa awa ng diyos, it went well. We got married last Aug sa church with all our relatives and friends and ineexpect na dumating si baby this month. π₯° Lahat ng yan sis ay lilipas din, di mo kailangang isipin yung mga judgemental na tao dahil buhay mo yan, and you are growing a little angel inside your tummy na. Be thankful. π₯°
Magbasa paHi. Unang-una ang company hindi pwedeng magtanggal ng employee kahit buntis. Nasa batas ng DOLE yun. Bakit ka matatakot sabihin sa boss mo and co-workers mo? At sa parents mo? Hindi kasalanan ang pagkakaroon ng baby or pagiging buntis. Either way kahit sa mga teenagers, nasesermonan, oo part yun. Magiging mommy kana, hindi mo kailangan maging mahina. Dapat pa nga maging strong ka for yourself and for your baby. Natural na sa tao ang manghusga, and so? Wala naman mawawala sayo, you'll gain something pa nga for the better eh. Eh ano naman kung hindi ka pa kasal tapos nabuntis ka? always remember, blessing ang baby. πΆπ€° All you need to do is to be brave and pray always. You have to cast all your worries to God. Be honest to your parents, kung konteng sermon lang ba problema mo, pasok sa kabilang tenga, labas sa kabila. What matter is the value and worth that you have as a person. β€οΈ
Magbasa paMadami din pangarap sakin yung parents ko, lalo yung mother ko, pero nilakasan ko din loob ko para sabihin una sa sister and brother ko, okay naman sakanila. After that pinaalam nanamin sa parents niya at sa paents ko. Alam kong naging masakit sa parents ko yun, pero nagawa pa din nilang tanggapin at alam naman nilang nasa tamang edad na kami para dun. Stable din naman yung work ng hubby ko nun. Di ko man pinaalam sa workplace ko na buntis ako. Paresign na din naman ako nun. Di naman din nila kailangan pang malaman at dapat pang iannounce sakanila yung pagbubuntis ko. Ang importante sakin tanggap ng parents namin at tanggap namin dalawa yung nangyari samin. Never pumasok sa isip ko yung sasabihin ng ibang tao. Never po talaga. Kaya momsh, sabihin niyo na po, kayo ng bf mo yung humarap sakanila. Kesa sa iba pa nila malalaman. At wag na wag mong istressin yung sarili mo sa sasabihin ng iba. :)
Magbasa paI had the same situation. I'm 25 and currently preggy. Yung aminan stage sa parents was the hardest part. Andyan yung what ifs and takot sa part mo. Nauna ko na iconfess yung pagbubuntis ko sa mga ate ko and 12 weeks na si baby sa tyan ko nung naamin ko sa parents ko na buntis ako. Lahat na ng masasakit na salita narinig ko sa tatay ko nung araw na yun. 1 week kame hindi nagkikibuan sa bahay. But after a week natutunan narin nya tnggapin yung sitwasyon. And now na 6 mos na si baby sa tyan ko at nalaman na namin ang gender, mukhang mas excited pa sya sa panganganak ko. π Just accept yung sasabihin ng magulang mo but I assure you they will be the most happiest and excited Lolo and lola ever. Wag mong gawing concern ang iisipin ng ibang tao, kasi lagi mong tatandaan na kahit ano pa yung gawin mo may masasabi't masasabi sila tungkol sayo.
Magbasa paOk nman kahit hindi p kayo kasal. Naranasan ko rin yan. Halos natakot aq na ipaalam sa family q na buntis ako. Kahit nga sa trabaho q tinago q ung pagbubuntis ko. Try mo munang kausapin ung pinakamalapit mung kaibigan sa trabaho para meron kang supporta at meron ding mag.aadvise sa iyo. Then try mo rin munang kausapin ung supervisor muh tungkol sa kalagayan mo. Ang sa alam ko hindi dpat e.discrimanate nang isang company kung isa kang single mom. Single mom kasi ang tawag sa amin sa hindi pa kasal. Marami akong ka.trabaho na ganyan din nabuntis kahit hindi pa.kasal. And for your family search for the right time na ipaalam sa family mo na buntis ka. Natural na magagalit sila pero wag kang papatinag kung anu man ang sasabihin nla. Buhay muh yan. Nasa tamang edad ka nman kaya be responsible with your action. Subukan mung kausapin muna ung mother mo.
Magbasa paHi mommy. Medyo same tayo situation although 25 na ko nabuntis. Graduate at board passer na rin pero malayo sa naging work ko ang tinapos ko. Sa nature naman ng work ko ang awkward tingnan kung buntis kasi sa online casino ako nagwowork kaya nagresign na rin ako. Maganda rin naman work ng bf ko, branch manager sya sa isang company. Kaya lang traditional at old fashion kasi yung parents ko. Gusto ikasal muna ako bago mag baby. Besides, yung ate ko na 30 years old wala pang asawa at anak. Nung sinabi namin ng bf ko, grabe yung kaba namin. Yung mom ko umiyak talaga. Yung dad ko nagalit at nadisappoint. Hindi nila ako kinausap ng ilang araw. Pero eventually natanggap naman nila. Sabi nga nila apo daw nila yun at blessing sya from God. Ngayon super love nila yung baby ko kasi sya ang first apo at baby boy pa. π Have courage and faith mommy.
Magbasa paIt was my dilemma before. 27 na ko and I am 12 weeks pregnant. Ngayon, immediate family palang may alam both sides. Sa side ng boyfriend ko, walang problema. Pero sa side ng ko, daming sasabihin for sure ng relatives ko. Worry ko yun. Kahit mga tao sa paligid ko, iniisip ko sasabihin nila. Pero sinasabi ko sa sarili ko, bat ko pakikinggan sasabihin nila. Di naman ako masamang tao. May boyfriend ako na pananagutan ako. Yung iba nga di alam tatay ng anak nila. Mas mahirap yan. Ako, swerte parin. Like you, mataas din expectations ng mga tao sa paligid ko. Pero at the end of the day, buhay mo yan. Ikaw ang magpapalakad niyan kaya wag mong intindihin sabihin nila. Gumawa ka man ng tama or mali, may sasabihin at sasabihin parin sila. Just be happy nalang. Wala ka namang tinatapakang tao. Eventually, pwede naman kayo magpakasal.
Magbasa paAs for the expectation of being a role model at work, perhaps you can arrange to get married soon so that kahit malaman nila ung initial mistake na nauna ung pagbubuntis, they would see u as someone na kayang itama ung pagkakamali. Lalo at may plans naman kau ni bf. Ayun lang, the family has to give in and hayaan ka nila to get married na. After all, ur of legal age. Tell them gently na while ur siblings are not ur main responsibility bilang indi ka naman nila magulang, u will still support them as much as you can, while having ur kid as a responsibility of ur own. Mas lalo ka pa magkakadrive magexcel sa work kasi meron na kaung new additional blessing in the family. It may be hard to tell them at first pero the sooner the better para indi na maramdaman ni baby ung stress mo. Pray and hope for d best. God bless!
Magbasa pa
Mother goose of 2 duckies