PPD (Post partum depression)
para akong kandila na unti unting nauubos. kundi lang ako naaawa sa anak namin baka ano na ginawa ko sa sarili ko. di maalis sa isip ko ang pagpapakamatay. isang taon na akong nakikipaglaban sa PPD mag isa. nahihirapan na akong mag cope at magpangap na masaya.
Hi Dada...we all undergo depression at some point sa buhay natin and very important na may support system ka. Right now since hindi mo nakukuha yong support from your hubby hanap ka ng tao na pwede mong matakbuhan everytime na maypumapasok sa isip m0 na di maganda. Kaibigan na pwede mong pagkatiwalaan. Important na maymapapagsabihan ka or mailabas mo lahat ng nararamdaman. Mahirap na magisa kapagmay depression. Regarding sa husband mo kausapin mo sya ng maayos, try mo syang pagaralan kung ano yong behaviour nya and pano mo mapapaabot yong messageo across. Meaning kailangan mo maunawaan muna pano sya makakaintindi then tsaka mo explain kung ano ang nararamdaman mo. Use his language, if kalma sya makipagusap try mo din kalma yong pagkasabi sa kanya..Basta the goal is to make him understand. Blessed ka pa din kse andyan na yong baby mo, focus mo yong attention mo sa kanya make your baby your world. For sure nyan di ka namakakaisip ng masama sa sarili mo. Mag "me" time ka din mamshie. Paganda ka and magexercise kahit 30mins. Nakakaproduce ng happy hormones and pag exercise kaya maganda sa health mo un. And lastly po pray pray pray po tayo. Wala pong masnakakaintindi satin kundi sya so lahat lang iiyak or idasal mo sa kanya.. Kapit lang mamshie and Laban lang😘 Hugs and hugs...
Magbasa pa
