mother @ 20

I too got pregnant after lang makagraduate ng college...yan na yan din yung feeling ko..na pra bang mgging hindrance yung anak ko sa success na plinano ko while nag.aaral pa..tpos yung feeling pa na nalugmok ako after ko manganak kc nkita yung mga batchmates ko na may mga trabaho na....namamasyal kung kelan nila gusto..samantalang ako nasa bahay ng.aalaga nang bata....2 years na ako nag.alaga ng panganay ko.....na nasundan agad with 2nd bby..unplanned pa din (yung feelin na back to zero n nmn)..dun...dahil nga pressured n makapagtrabaho....after 1 mo. palang ng 2nd bby ko...aral ako ulit...kuha units pra maging teacher...ngayon..teacher na ako....narealize ko....sana pla mas inenjoy ko yung pgging nanay ko nun...hndi ako nagmadali..mas maganda padin pla sa feeling na hands on ka sa mga anak mo...and maganda pla na at the age of 20 may anak kana.....imagine...pag.40 may 19 years old kana....it means matagal mong makakabonding anak mo...prang ate kalang ng anak mo....(sensya na mahaba) Kaya ikaw....ok lang yan....enjoyin mo anak mo...mabilis lang sila lumaki...mabuti nga yan..makapag.hands on ka sa anak mo...ikaw tlga mag.aalaga...mahirap yung may trabaho ka tas may baby ka na bago...prang hindi mapapakali isip at puso mo...lucky kapa rin ksi andyan nmn partner mo tapos tanggap pa ng mga magulang mo....

Same situation ako sayo nun momsh. After i graduated at college, nagrereview kami for the licensure exam. August ng 2nd wk nun ang exam namin and suppose to be last week ng august ang mens ko pero di na ako dinatnan so kinabahan na ako. At ayun nga, buntis na talaga ako. Pero wala akong pagsisisi kasi ginusto ko at sure na sure ako sa father ng baby ko. Ang problema nga lang nun di ko masasabi sa parents ko. Pero Syempre ang mga nanay natin ay alam na alam kung anong nangyayari sa anak nila, instinct ng ina. Ramdam ko na alam nya pero hinihintay nya na ako mismo ang magsasabi, but i can't. Kasi hiyang hiya ako sa kanila. So ayun na nga nakapasa ako sa exam, and i know na blessing in disguise ang baby ko. Hanggang sa si Hubby na nagpunta sa bahay at sya na rin ang umamin ng sitwasyon ko. Momsh, cheer up! Kasi tanggap na tanggap ng parents mo. No need to be stress. Your baby is a blessing. Tsaka di naman kelangan na ipost pa sa FB para malaman nilang buntis ka. Kung may nagtanong, be proud. God is with you all the time. He will give you the best. Maniwala ka. 😊😘

Hindi naman kailangang successful ka na sa buhay bago ka maging nanay.. lahat ng babae dadaan sa pagiging first time mom, at walang babae na handang handa na agad sa pagiging nanay kahit gaano pa yan kasuccessful sa buhay.. it is up to you how you would handle the situation.. Hindi pa din naman ako successful sa buhay noong nabuntis ako pero kontento ako sa sitwasyon na kinalalagyan ko ngayon.. 😊 at hindi ko din hihilingin na sana nabuntis ako at a later time ☺regarding sa sasabihin ng mga tao, sa akin kasi gusto ko ng pribadong buhay, limited lang ang friends ko sa social media.. we have the right to keep private what we want private and the less they see, the less they could critisize.. kaya nasa sayo yan kung magpopost ka sa social media, why not d ba kung proud and happy ka na may baby ka? ☺pero dapat hndi ka mapressure sa iisipin ng tao.. wala silang dapat pakialam jan, buhay mo yan e.. live on, go where your heart makes you happy 😊

Hi sis, same tayo dilemma before nung nag buntis ako. Tho hindi ako 19 y/o nabuntis (23 ako na preggy). What I can say is, no age can tell us if we are too young or too old to be a mother. At first, ganyan din naisip ko na sana hindi nalang muna ako nabuntis cause gusto ko pang mag give back sa parents ko and also mag enjoy. naisip ko din baka hindi ko pa kaya maging mom. But I was wrong. Nung dumating si baby, it's amazing how things went really spontaneous. Kung baga talagang bigla kang mag ka karon ng maternal instincts. Ang galing kasi, when you have a baby, you'll discover a lot of things about yourself. Like kung gano ka pala ka patient, kung gano ka ka responsible and all that. I didn't realize it all until nung dumating si baby. Hindi ko alam na capable ako. Kaya sis don't worry. Enjoy mo yan. Kasi iba yung pag mamahal and happiness na I bibigay sayo ni baby. Goodluck sis!! ❤️

There's no such thing as too young or too old for something that makes us happy. ☺️☺️☺️Be proud sa baby mo. I was 22 when I got pregnant, tulad mo nung una ganyan din iniisip ko. Ayaw ko magaya sa ate ko na nabuntis ng "maaga". Madami pa kong gusto iachieve for my family at para sa sarili ko. Later I realized na hindi naman na "maaga" yung pagbubuntis ng ate ko at ako kasi legal age naman na kami pareho nung mabuntis, 20 ate ko nung nabuntis siya. Tsaka yung mga plano ko for my fam and for myself, pwede ko pa rin naman iachieve na meron na akong baby (though it takes extra effort to achieve it). Ang mahalaga, pinanindigan ko yung baby at masaya kong dumating siya sa buhay ko. :) Wag mong isipin yung sasabihin ng iba, hindi naman sila bumubuhay sayo. Ang mahalaga masaya ka. ☺️☺️☺️

Thing is. Walang perfect time to be prepared sa responsibility maging parent. Walang right time or age, wala din qualification na makakapag sabi na dapat ganto ka, dapat ganyan. May savings or financially stable. As long as you decided to keep your baby regardless sa takot na nararamdaman mo, nakaka proud na yun and that is something na dapat pinagmamalaki. Take time, hndi naman porket bata kang naging momshie is wala kanang mararating or hndi mo na mafu-fulfill goals mo sa sarili at family mo. Gawin mong motivation si baby na mas mag strive pa to achieve your dreams. Gaya ng sinabi mo, bata ka pa meaning madami kang oras to conquer your plans. God bless and Congrats 😍

Blessing yan po mom sh..wag niyo pong ikahiya..ako nga po 17 din na buntis ng eldest son ko then 18 ako nanganak sabi ng mama ko gift na iyon sa debut ko dahil nagpaka healthy niya po tapos bonus na magandang lalaki anak ko po..may hiya din akong na feel konti..pero ng na realize ko ngayon meron akong mga ka batch mate na successful nga cla pero Wala pa din anak hanggang ngayon Kaya magpasalamat tayo kay papa God na blessed tayong mga kababaihan na biniyayaan ng bb sa ating mga sinapupunan..bagamat ang iba ay hirap na hirap magbuntis..Kaya wag mo ng isipon iyon..ang importante ay meron na kayo ng AngheL sa buhay niyo na darating..puhon! 😍😘

It's okay. Marami kasi nagsasabi pag nagkababy ka hihinto na ang buhay mo, hindi yun totoo, nasa sayo lang yun pano mo ihahandle ang situation, you can always give back pa din naman sa parents mo eh. Gawin mo kung san ka magiging masaya, gawin mo inspirasyon yung baby mo na mas magsumikap at maging successful in life. Yung mga magsasabi na bata ka pa nabuntis kana, wag mo sila pansinin sa buhay maraming badvibes and super nega yan dapat mong iwasan or inspiration, prove them na di porket nagkaanak ka ng maaga wala ka ng mararating, be a proud mom. Godbless you! :)

Nd kna bata,kaya mu n ngang gumawa ng bata,ganyan din edad ko nung nbuntis aq at good for me alam mu kung bakit,ung edad ko na un dun aq natutong mging matatag at independent n walang hinihingian ng tulong sariling sikap..wag mu ng isipin ung success n gusto mu..ang gawin mu patunayan mu n kaya mung mging isang ina at mging successful ng sabay gawing inspirasyon mu ung baby mu..dapat dmu dnadamay ung baby mu..unang una lumandi ka kaya matuto kng panagutan lahat ng risk,ngpakasarap ka eh..sna umpisa plang ngisip ka dba..tell the truth lng wag kng mgalit.

Same here. 19 got pregnant and now I'm 20 and expecting to give birth on March 8 or earlier.😅 All you have to do po is stop thinking what others might think about you. Always have in mind that what all you need is your baby and husband. Being proud is just a mirror of how you love them despite of anything. But still, pwede din naman maging discrete tayo kasi gusto natin ng privacy. But if itatago mo sya dahil ayaw mong mahusgahan, that's something mommy.