My pregnancy story

I just want to share, mommy. I'm 21 years old and since tumigil ako ng 2 years, until now hindi pa ako graduate ng college. I dropped out of college last November 2019, kase nalaman kogn buntis ako for 2 months na. To be honest, mapalad kapang graduate ka na ng college kase although mahirap makahanap ng work and the perfect company for you, mabilis ka lng matatanggap dahil tapos ka ng pag-aaral. Alam kong mahirap din ifo sayo because same just like me nawala rin mga plano ko for myself, my family, and my future family. But right now we have the same consequences. Since hindi pa natin nakamit mga palano natin and nandyan na yung baby natin, mas magiging mahirap ang buhay. Ang lakas na kinukuhanan ko ay si God. Alam kong may mas maganda Siyang plano para sa aken kesa sa naging plano ko. And that goes the same for you, mamsh. Another person na nagbibigay ng lakas saken is yung parents ko na suportado sa akin. Ang partner ko rin na kahit papano hindi ako iniwan. And of course, si baby na mismo. I will be 4 months pregnant this January 19 and although mahaba haba pa ang lalakbayin namin para masilayan siya, I am already doing what is best for him/her. Inaalagaan ko ng maayos sarili ko para maging healthy siya sa paglabas. Not only physically, but as well mentally and emotionally kase alam kong mkakaapekto yun sa kanya. So please, keep your chin up. Kaya natin to. Wag kang magalala 💜