มาแชร์ค่ะ เพื่อนคนนึงแต่งงานเข้าบ้านสามี(คบกันผ่านพ่อแม่จับคู่ให้ ดูใจกันปีนึง) แต่มีญาติมาช่วยขายของกลางวัน เพื่อนบ่นว่าไม่ชอบแม่สามีที่เหมือนมาคอยจับตาดูตลอด แล้วญาติก็เหมือนได้ส่วนแบ่งด้วยก็มายุ่งวุ่นวาย บอกว่าเพื่อนเราตื่นก็สาย งานบ้านอะไรก็ไม่ทำ จุกจิกใส่เพื่อนเราและเอาไปพูดกับญาติคนอื่นๆ แล้วก็บ่นสามีว่าเหมือนถูกเลี้ยงมาแบบไม่ค่อยเอาถ่าน เล่นเกมส์ทั้งวัน และค่อนข้างเหยียดผู้หญิงเลยพลอยทำให้ลูกชายติดนิสัยนั้นไปด้วย ไปข้างนอกซื้อของกินมาก็ไม่ซื้อมาเผื่อเพื่อนเราเลย มีแต่ซื้อมากินกันเอง แล้วสามีเค้าเป็นคนลามกมาก แรกๆเค้าปรับตัวไม่ได้ เครียดจนผมหงอกขาวทั้งหัวเลย ดูทีวีเสร็จก็ต้องปิดแบบถอดปลั๊ก เพื่อนไม่เคยทำเลยอึดอัด เราก็ฟังเค้าก็ปลอบใจไป เพราะช่วยอะไรเค้าไม่ได้ แต่ใจเราอีกมุมนึงก็มองว่าเกิดจากความไม่เข้าใจของเพื่อนเรามากกว่า แต่ละบ้านไม่เหมือนกันอยู่แล้ว เพื่อนเราตอนยังไม่แต่งงานที่บ้านพ่อแม่จ้างแม่บ้านดูแล จึงไม่ทำงานบ้านเลย ช่วยบ้านขายของอย่างเดียว(ช่วยมากๆก็เก็บกดอีก ไม่ได้ใช้ชีวิตเต็มที่เหมือนคนอื่น) กับข้าวซื้อกิน 90% คือคุณหนูดีๆนี่เอง แล้วพอแต่งเข้าบ้านสามีอาจไม่ปรับตัว เรามองว่าเด็กยังไงก็ต้องเข้าหาผู้ใหญ่ อ่อนน้อมไว้ก่อน จะผิดถูกไม่ใช่ประเด็น แต่คิดว่าเพื่อนเราคงไม่ปรับตัวอย่างที่น่าจะปรับได้ ผู้ใหญ่เลยไม่ค่อยชอบ เรามองว่าเป็นธรรมดาของคนเพิ่งรู้จักกันมันต้องมีการดูกันอยู่แล้วว่าสะใภ้คนนี้เป็นไง แล้วผู้ใหญ่เค้าก็พูด(บ่น)เพื่อนเราก็ไม่พอใจเสียงแข็งใส่มั่ง ทำดีใส่ก็แล้ว เพื่อนว่างั้น แต่ถ้าทำดีไม่ถูกเรื่องถูกโอกาสผู้ใหญ่เค้าก็คงรับรู้ได้ เพราะมาคิดดูแล้ว ทั้งบ้านฝ่ายสามีไม่ ok กะเพื่อนเราหมดเลย ตอนหลังปรับตัวเข้าหากันได้บ้าง เพื่อนก็กลายเป็นไม่พอใจรำคาญเดินขึ้นบนบ้านเข้าห้อง นอน เลย ไม่ดูร้านแล้ว ประเด็นคือ อยากจะบอกว่า ปรับอะไรได้ก็ปรับเถอะค่ะ คิดในแง่ดี มองในมุมผู้ใหญ่ดูบ้าง คุยกับทุกคนอย่างสร้างสรรค์ ไม่ใช่คุยตั้งแง่ เค้าจะตั้งแง่ช่างเค้าค่ะ เพราะมันไม่ใช่เกมส์ใครถูกผิด แต่มันเป็นการรักษาชีวิตครอบครัวของเราเองนั่นแหละ บางทีเราก็ต้องใจกว้างเนอะ ใจเย็นด้วย ถ้าเค้ายังไม่ ok กับเราแปลว่ามันต้องมีอะไรที่เราทำแล้วมันขัดใจเค้าอ่ะค่ะ ถ้าเราคาดหวังว่าผู้ใหญ่เค้าจะไม่ขัดใจเรา แต่เค้าไม่ทำ แล้วเรายังไม่ทำอีก จะได้อะไรอ่ะคะ คือคนเราจะเอาอย่างใจเราทุกอย่างไม่ได้ ถ้าเราปรับทัศนคติเราให้ดีได้ ตัวเราเองจะมีความสุขขึ้นเยอะเลยค่ะ เห็นหลายคนทนอยู่กับปัญหา เครียดก็มาด่ากันลับหลัง ไม่ดีเลยค่ะ ครอบครัวเดียวกันต้องพยายามทำทุกอย่างให้ผ่านไปได้ด้วยดีนะคะ ไม่ใช่ทำทุกอย่างให้มันยิ่งแตกแยก แบบว่าด่ามาสิชั้นจะเอาคืนอะไรแบบนั้น ไม่ดีเลย สถิติหย่าร้างสูงขึ้นทุกวันเพราะทุกคนเอาแต่ใจนี่แหละค่ะ แต่ถ้าคุณแม่ๆไม่เห็นด้วย อยากอยู่แบบเดิมไปเรื่อยๆก็ไม่ผิดนะคะ ถ้าคุณ ok กับภาวะแบบนั้นไปตลอดชีวิต คุณอาจจะได้อะไรมากมายจากสิ่งที่คุณทำก็ได้ เช่น อิสรภาพ บางคนอาจบอกว่าทำไมชั้นต้องทน ก็ถ้าไม่ทนแล้วได้สิ่งที่ดีกว่าก็ดีไปค่ะ เช่นได้แม่สามีใหม่ที่ดีกว่าคนเดิม ได้สามีใหม่ที่ดีกว่าคนเดิม ลูกมีความสุขขึ้น ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ไม่อยากให้ทนกันค่ะ ควรรีบดำเนินการ เช่น อยากหย่าก็รีบหย่า จะได้ไปใช้ชีวิตดีๆไงคะ ดีกว่ามาบ่น ต่อว่าลับหลัง เสียสุขภาพจิตกันทุกคน ว่ามั้ยคะ คิดในแง่ดี ทำดี มีความสุขกันทุกคน สุขภาพดีทั้งกายและใจ มีเงินมีทองใช้ สร้างพลังที่ดีให้กับตัวเองกันนะคะ ใครท้ออยู่ก็ขอให้หาทางออกสวยๆได้นะคะ สวัสดีปีใหม่ค่ะ

รู้สึกไม่ชอบเอามากๆเลยค่ะตั้งแต่ท้องได้5เดือนเราก็ไปอยู่บ้านสามีเราก็ทำทุกอย่างแรกๆก็ดีพอท้องแก่เราเหนื่อยง่ายบ้านเขาก็มีเครื่องซักผ้าแต่ไม่ให้เราใช้พอเราจะไปร้านซักอบรีดกลับบอกว่าไปทำไมเปลืองเงินตอนนั้นก็ใกล้คลอดเเล้วก้มซักไม่ไหวเราเลยไม่แคร์ก็ไปซักนอกบ้านตลอดพอเราทำงานบ้านเสร็จแล้วเราเมื่อยเราอยากนอนพักแล้วก็ว่าเราว่าอะไรๆก็จะนอนเดินเล่นหน้าบ้านไปเป็นไรเรารู้สึกแย่มากสามีไม่เคยปกป้องเลยทั้งญาติเขาแม่เขาต่างก็พาว่าเราด่าเราจนบางทีอยากเลิกกับสามีไปเลยค่ะโดนคำพูดทำร้ายจิตใจต่างๆนาๆจนทนไม่ไหวเลยมีปัญหากับแม่สามีเขาไล่เราออกจากบ้านเเล้วบอกว่าถ้ายังอยากอยู่ให้เราไปขอโทษเขาเราโมโหมากเลยต้องกลับมาอยู่บ้านแม่พูดแล้วอยากร้องไห้เลยค่ะ

อึดอัดมากค่ะ น้าเขาไม่ค่อยชอบเราเท่าไหร่นัก เขามองเราเป็นผู้หญิงไม่ค่อยดีเท่าไหร่ เพราะคบกับแฟนก็อยู่ด้วยกันกับแฟนเลย แต่แฟนเป็นคนขนเสื้อผ้ามาอยู่กับเราเองตอนแรกแฟนอยู่ที่พักโรงงาน ส่วนเราเช่าห้องเราทำฃานกลางคืนด้วยมั้งแฟนเลยขนข้าวของมาเฝ้า5555 และตอนนี้เราท้องได้21wแล้ว เลยต้องมาอยู่บ้านแฟน แต่ยังไม่ได้แต่งไม่ได้ผูกข้อมือ เขามองว่าเราเป็นผู้หญิงแบบท้องก่อนแต่งอะไรประมาณนี้ ชอบพูดแซะๆ เราไม่อยากเอาเงินเขาสักบาทไม่อยากแต่งแล้วตอนนี้ สิ่งที่อยากได้คือกลับไปคลอดที่บ้าน ไปเลี้ยงลูกอยู่ที่บ้านเรา เราไม่อยากอยู่บ้านแฟน แต่แฟนก็ไม่ยอมอยากจะให้เราคลอดนี่ อยู่ที่นี่ ทุกวันนี้เราต้องทำให้ทุกคนสบายใจแต่ขัดใจเราทุกอย่าง แอบร้องไห้คนเดียวบ่อยมากๆ

ทำไมเพิ่งมาเจอโพสต์นี้ ถึงได้รู้ว่ามีคนเจอแบบเราเยอะอยู่ ครอบครัวสามี = ขอทาน มีอยู่จริงค่ะ เราเกิดลูกคนแรก นี่ก็กำลังท้องคนที่2 ไม่เคยยื่นสักบาทเราไม่เคยว่า แต่มาขอเงินทุกเดือน สิ้นเดือนปุ๊บ โทรปั๊บ เจ็บไข้ได้ป่วยขอเพิ่ม แต่อีตัวพี่สาวแทบจะไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเลย อีพี่สาวเงินเดือน 70,000 อัพนะคะ ใช้จ่ายแต่ตัวเอง จ่ายแค่ค่าไฟค่าเน็ต ซึ่งตัวเองใช้ทั้งนั้น แม่มันล้มเข้าถลอก โทรมาขอเงินสามีเราไปทำแผล พ่อมันล้มรถ โทรมาขอเงินไปหาหมอ ทั้งๆที่คนแก่อายุ 70 ใช้สิทธิ์ 30 บาทได้โดยไม่ต้องเสียเงิน และอีกสารพัดค่ะ นี่ไม่กี่เดือนลูกคนที่2จะคลอดแล้วด้วย อยากเลิกกับผัวที่สุดเลยตอนนี้ โง่ดักดาน เชื่อแต่บ้านพ่อแม่มัน ยิ่งอีพี่สาวนี่ตัวดีเลยค่ะ

ตอนแฟนเรียนมหาลัยต้องหาเงินใช้เอง แม่แฟนโทรมาแต่ละครั้งไม่เคยไม่มีขอเงินเลย วันๆแกอยู่บ้านไปเที่ยวบ้านเพื่อน เสริมสวย ยืมเงินคนนั้นคนนี้แล้ว ก็โยนภาระทุกอย่างให้แฟนเราจัดการคอยตามจ่ายหนี้ให้แก แกไม่ทำงานเลยค่ะ เหนื่อยใจมาก มีครั้งนึงที่แฟนยังเรียนมหาลัย ต้องจ่ายค่าเทอม ค่าวิจัย งานกลุ่ม จนเงินแฟนเหลือแค่200 แกก็มาขอยืมอ้างยายป่วยจะพาไปหาหมอ แฟนโอนให้150 เหลือติดตัว50 กินแค่มาม่า เราก็ให้เงินแฟนใช้แทนไปก่อน สุดท้ายมารู้ว่า เงินที่แม่มายืมคือเอาไปเสริมสวย แต่ไม่ห่วงลูกตัวเองเลยจะเอาอะไรกิน สุดยอดไปเลยค่ะ โมโห ตอนนี้เรามีลูกกันแล้ว แม่แฟนก็ยังมายืมไม่หยุดเลย แต่เราสั่งแฟนว่าไม่ให้ ถ้าไม่ใช่เรื่องจำเป็นค่ะ

พ่อสามีไม่ทำงานมาหลายปี วันๆเอาแต่ดูไอดอลสาวญี่ปุ่น ส่วนแม่สามียังทำงานเล็กๆน้อยๆ ทั้งคู่ชอบใช้เงินเกินตัว แต่งงานเราก็ไม่เคยได้อะไรจากทางบ้านสามีเลย สินสอน เป็นเงินเก็บของสามีส่วนสร้อยแหวนเงินทองเป็นของเรากับทางบ้านเราที่เอาออกมาวาง ค่างานแต่งก็เงินทางบ้านเรา+กับเงินเก็บเรากับทางสามี พอแต่งงานก็เอาแต่มาขอตัง เห็นบ้านเรามีเงิน เราเห็นเราทางบ้านสามีเก่ามากแล้วเลยให้เขาเอารถเก่าไปขายแล้วให้สามีเอารถเขาไปให้พ่อแม่ และเราก็ยกรถเราให้สามีขับไปทำงาน พอเราท้องไม่เคยคิดจะห่วง มีแต่ทางบ้านเราเอานู้นเอานี้มาบำรุง ยอมขับรถจาก ตจว. เอามาให้ ส่วนพ่อแม่สามีหรอ ลูกโทรศัพท์แม่เสียขอหมื่น1 ได้ไหม โห้ว สุดยอด

ตอนแรกแม่สามีก็ดีพอหลังแต่งงานเพิ่งมารู้ว่าเค้าอยากให้สามีแต่งกับลูกสาวอีกบ้านเพราะฝ่ายหญิงสมบัติเยอะ​ แต่กับลูกเขยนางทำดีตลอด​ เวลาของเหลือก็ชอบให้เรากินเพราะไม่มีใครกินแล้ว​ เวลาลูกสาวเค้าไม่มาเค้าก็ดีกับเรานะแต่เวลาลูกสาวอยู่นี่แอบแขวะเราบ่อยมาก​ เวลาของหายก็ชอบโทษเรา​ สองวันต่อมาหาเจอไม่เคยขอโทษเราสักคำ​ สามีก็ไม่เคยปกป้องเราเลยบางทีก็อยากจะหย่าๆไปสะเบื่อ​ อยู่บ้านเลี้ยงลูกรายได้ไม่มีเหมือนชีวิตอยู่เป็นเมียทาสไปวันๆ​ 😢😢😢

เบื่อความกดดันเบื่อความเห็นแก่ตัวของคนที่นั่น อยากย้ายออกมาอยู่แต่ต้องจำทน เบื่อความเอาลักเอาเปรียบอย่าให้ต้องเห็นแก่ตัวบ้างเด้อจะบอกว่าร้ายจะไม่ชอบก็แล้วแต่นะ...ตอนนี้ลูกจะลืมตาดูโลกแล้วไม่สามารถเอาคนอื่นได้แล้วนอกจากครอบครัวลูกตัวเอง อย่าให้ต้องโวยวายเลยเพราะก็ไม่แคร์ใครเช่นกันถ้าถึงอารมณ์นั้น ไม่ได้เกิดมาที่จะต้องแคร์ครอบครัวฝั่งนู้นเพียงฝั่งเดียวฝั่งครอบครัวเราก็ต้องแคร์เช่นกันไม่เอาหน้าอย่างครอบครัวนู้นด้วย

เราจะไปบ้านสามีนานๆที่ค่ะ อยู่อาทิตย์หนึ่งก็กลับ ตอนนี้จะเป็นแบบนั้นมากกว่า แม่สามีอยากให้ไปบ้างเราก็ไป แต่อยู่ไม่นานก็กลับ เกรงใจค่ะอยู่บ้านคนอื่่น รู้สึกทำไรไม่ถูกพูดไรไม่ถูก จะกินไรก็เกรงใจ ไม่รู้ทำตัวไม่ถูกและรุ้สึกความคิด คนละแนวด้วยค่ะ แม่เขาจะวัยรุ่นกว่าวัย เราก็จะอยู่แบบแก่กว่าวัย ติดบ้านไม่เที่ยวแบบนั้นละคะ 😁 และติดยกย่องลูกสาวตัวเองมากเกินงามค่ะ พอดีๆพอฟังได้ เยอะไปก็ไม่ไหว ข้ามความจริงไปเลย

เราโชคดีมากที่ได้สามีที่ดี และแม่พ่อสามีรวมถึงลูกๆ(ลูกสามีกับภรรยาคนก่อน)และทุกคนที่บ้านสามีรักและเอ็นดูเรา เมื่อเราตั้งท้องน้องน้ำเหนือและคลอด ทุกคนก็รักและเอ็นดูลูกเรามาก ปูย่าและพี่ๆช่วยกันเลี้ยงน้องในวันเวลาที่เราต้องออกไปทำงานจนเราเลิกงานกลับบ้าน ถึงส่งต่อให้เรานอนกอดและให้นม สามีและแม่ย่าเราสนับสนุนให้เราได้เลี้ยงลูกตามที่ใจและแผนการเลี้ยงที่เราวางไว้อย่างเต็มที่ทุกอย่าง